نظرمن

قسمت پنجم : یه دختر و پسر دانشجو که با هم نامزد هستن درحال بازگشت از همون دانشگاه به خانه :

پسردانشجو : امروز دیدی تو زنگ کلاس ورزش ، چه علم شنگه ای بچه ها راه انداخنتد . بیچاره استاد رو بگو که یاد بد بختی هاش افتاد .

نامزدش: آره ، ببنیم تو که از این مشکلات نداری ؟

پسر دانشجو : تو که میدونی من اصلا پولی ندارم تا بخوام سرمایه گذاری کنم .

نامزدش : پس نقشه ات چیه ؟

پسر دانشجو : من اگر بتونم یه پس انداز کوچکی داشته باشم ، می رم توی مسکن مهر دانشجویی سرمایه گذاری می کنم تا شاید صاحب یه آپارتمان بشم .

نامزدش : اوه ، کومبوزه نمیر بهار میاد ، خربزه با خیار میاد . یعنی چند سال می خوای صبرکنی ؟

دانشجوی پسر : راست میگی . ولی میتونیم یه کار دیگه ام بکنیم . الان ازدواج کنیم بعدا بریم سر خونه زندگیمون .

نامزدش : پسر ، تو چقدر زرنگی ! اومدو پس از چند سال که وضعت خوب شد پشیمون شدی ، اون وقت من چیکار کنم .

پسر دانشجو : ببینم ، تو فکر میکنی من چند سال دیگه وضعم خوب بشه ؟ این چه حرفیه که میزنی . با این اوضاعی که من می بینم ، حداقل تا 50 سالگی ام  ، وضع من خوب بشه . حالا فکر میکنی اون موقع هم دیگه حال و حوصله ای برای من می مونه که بخوام دنبال یکی دیگه برم ؟

نامزدش : درسته ، من اصلا فکر اینجاشو نکرده بودم . پس بریم تا پدر و مادرم صحبت کنیم ...